Για τον Λου Σιουν [απόσπασμα] - 1937

[Λόγος του Μάο Τσετούνγκ στη συνάντηση Μνήμης της Πρώτης Επετείου Θανάτου του Λου Σιουν]

Σύντροφοι,

[...]

Σήμερα τιμούμε τη μνήμη του Λου Σιουν. Πρέπει πρώτα απ'όλα να καταλάβουμε τον ίδιο και τη θέση του στην ιστορία της επανάστασης. Τον τιμούμε όχι μόνο επειδή ήταν επιφανής συγγραφέας, αλλά επίσης κι επειδή στην πρώτη θέση της εθνικής χειραφέτησης, αφοσίωσε όλη του τη δύναμη στην επαναστατική πάλη. (Τον τιμούμε όχι μόνο επειδή έγραφε καλά, όντας μια σπουδαία λογοτεχνική φιγούρα, αλλά κι επειδή ήταν ένας πρωτοπόρος για την εθνική απελευθέρωση και έδωσε τεράστια βοήθεια στην επανάσταση.) Παρόλο που δεν ανήκε στην οργάνωση του Κομμουνιστικού Κόμματος, η σκέψη του, η δράση του και η γραφή του ήταν μαρξικοποιημένες. Έδειχνε ολοένα και περισσότερη νεανική ενέργεια καθώς η ζωή του τραβούσε στο τέλος της. Πάλεψε με συνέπεια και ασταμάτητα ενάντια στις φεουδαρχικές δυνάμεις και τον ιμπεριαλισμό. Υπό άθλιες συνθήκες πίεσης και εκδίωξης από τον εχθρό, πολέμησε (υπέφερε) και διαδήλωσε. Με παρόμοιο τρόπο, Σύντροφοι, μπορείτε επίσης να μελετήσετε επαναστατικές θεωρίες επιμελώς, ενώ ζείτε υπό τόσο αντίξοες υλικές συνθήκες, επειδή είστε γεμάτοι αγωνιστικό πνεύμα. Η υλική σύνθεση αυτού του σχολείου είναι φτωχή, αλλά εδώ έχουμε αλήθεια, ελευθερία και ένα μέρος να εκπαιδεύσουμε επαναστάτες πρωτοπόρους.

Ο Λου Σιουν αναδύθηκε από την αποσυντιθέμενη φεουδαρχική κοινωνία. Αλλά ήξερε κιόλας πώς να παλεύει κόντρα στη σαπισμένη κοινωνία και τις δεινές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, από τις οποίες είχε αποκτήσει τόση εμπειρία. Χρησιμοποίησε τη σαρδόνια, χιουμοριστική και οξεία πένα του για να απεικονίσει τις δυνάμεις της σκοτεινής κοινωνίας και των αδυσώπητων ιμπεριαλιστών. Ήταν πράγματι πετυχημένος “ζωγραφος”. Τα τελευταία του χρόνια πάλεψε για την αλήθεια και την ελευθερία από την οπτική των προλετάριων και της εθνικής απελευθέρωσης.

Το πρώτο χαρακτηριστικό του Λου Σιουν ήταν η πολιτική του οπτική. Μελέτησε την κοινωνία και με μικροσκόπιο και με τηλεσκόπιο, κι άρα με ακρίβεια και μακροσκοπικότητα. Ήδη από το 1936 ανέδειξε τις επικίνδυνες τάσεις των εγκληματικών Τροτσκιστών. Τώρα η διαύγεια και ορθότητα της κρίσης του έχουν αποδειχτεί δίχως αμφιβολία από τα γεγονότα – το προφανές γεγονός ότι η τροτσκιστική φράξια έχει μετατραπεί σε μια προδοτική οργάνωση επιχορηγούμενη από τους Γιαπωνέζους ειδικούς πράκτορες.

Κατά τη γνώμη μου, ο Λου Σιουν είναι ένας μεγάλος Κινέζος άγιος – ο άγιος της σύγχρονης Κίνας, όπως ακριβώς ο Κομφούκιος ήταν ο άγιος της παλιάς Κίνας. Για την αθάνατη μνήμη του, έχουμε εγκαθιδρύσει τη Βιβλιοθήκη Λου Σιουν και το Σχολείο Εκπαίδευσης Δασκάλων Λου Σιουν στο Γενάν, ώστε οι μελλοντικές γενιές να μπορούν να κλέψουν μια ματιά της σπουδαιότητάς του.

Το δεύτερο χαρακτηριστικό του ήταν η στράτευσή του, την οποία αναφέραμε μια στιγμή πριν. Ήταν ένα μεγάλο, στέρεο δέντρο, όχι ένα φυλλαράκι ταλαντευόμενου χόρτου, ενάντια στην επέλαση σκοτεινών και βίαιων δυνάμεων. Μόλις έβλεπε καθαρά έναν πολιτικό προορισμό, πάλευε να τον φτάσει, ποτέ παραδιδόμενος ή συμβιβαζόμενος στα μισά. Έχουν υπάρξει επαναστάτες με μισή καρδιά που πάλεψαν στην αρχή, όμως μετά εγκατέλειψαν το πεδίο της μάχης. Οι Κάουτσκυ και Πλεχάνοφ ξένων χωρών (Ρωσία) ήταν χαρακτηριστικά παραδείγματα. Τέτοιοι άνθρωποι δε σπανίζουν στην Κίνα. Εάν θυμάμαι καλά, ο Λου Σιουν κάποτε είπε ότι στην άρχη όλοι τους ήταν “αριστεροί” και επαναστάτες, αλλά μόλις ήρθε η πίεση, άλλαξαν και έδωσαν πεσκέσι τους συντρόφους τους στον εχθρό. Ο Λου Σιουν μισούσε δριμύτατα τέτοιους ανθρώπους. Ενώ πάλευε εναντίον τους, εκπαίδευε και πειθαρχούσε τους νεαρούς συγγραφείς που τον ακολουθούσαν. Τους δίδαξε να αγωνίζονται αποφασιστικά, να είναι πρωτοπόροι και να βρίσκουν το δικό τους δρόμο.

Το τρίτο του χαρακτηριστικό ήταν η ετοιμότητά του να θυσιαστεί, τελείως άφοβος από τον εχθρικό εκφοβισμό και την εκδίωξη και απολύτως ασυγκίνητος από το εχθρικό ξεμυάλισμα. Με αμείλικτη καυστικότητα, η σπάθινη πένα του έκοβε όσους μισούσε. Ανάμεσα στο αίμα των επαναστατών αγωνιστών, έδειξε την επίμονη απείθειά του και προχώρησε μπροστά, καλώντας τους άλλους να τον ακολουθήσουν. Ο Λου Σιουν ήταν ένας απόλυτος ρεαλιστής, πάντα ασυμβίβαστος, πάντα αποφασιστικός.[...]

Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι τα συστατικά του μεγάλου “πνεύματος Λου Σιουν”. Καθ'όλη τη ζωή του, ο Λου Σιουν δεν απέκκλινε ποτέ από αυτό το πνεύμα και γι'αυτό ήταν ένας εξέχων συγγραφέας στον κόσμο των γραμμάτων και ένας σκληρός, έξοχος πρωτοπόρος στις επαναστατικές επάλξεις. Καθώς τιμούμε τη μνήμη του, πρέπει να μάθουμε το πνεύμα του. Πρέπει να το φέρουμε σε όλες τις μονάδες που εμπλέκονται στον Αντιστασιακό Πόλεμο και να το χρησιμοποιήσουμε στην πάλη για την εθνική μας ανεξαρτησία.

Πηγή: www.marxists.org