«Τι ωραίο πλιάτσικο!» του Κόου Τζόναθαν

Οι πανδημίες στη λογοτεχνία - μέρος στ'

Περιλαμβάνει μια σειρά από βρετανικές εικόνες και στερεότυπα. Το έργο συνδέεται έμμεσα μόνο με το θέμα μας, αφού, ανάμεσα στα άλλα, αφηγείται με τον πιο παραστατικό και δραματικό τρόπο τη διάλυση του εθνικού συστήματος υγείας στη Μεγάλη Βρετανία από την κυβέρνηση της  Μάργκαρετ Θάτσερ

Οι πρωταγωνιστές του Τζόναθαν Κόου είναι απρόβλεπτοι, σε ξαφνιάζουν και ενώ θα μπορούσαν να είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, δεν είναι. Ο αντικοινωνικός Μάρκ, η στάρλετ Χίλαρι, η δίχως αυτοπεποίθηση Φιόνα είναι τόσο κοντινοί και συνάμα τόσο μακρινοί από εμάς, καθώς μπλέκονται σε καταστάσεις που δεν συναντώνται κάθε μέρα…

Το «Τι ωραίο πλάτσικο!» κερδίζει τον αναγνώστη του, καθώς είναι ένα βιβλίο ρεαλιστικό και συνάμα εξωπραγματικό, ένα βιβλίο που άλλοτε αποδίδει με σχεδόν νατουραλιστική ακρίβεια τη Μεγάλη Βρετανία του 1980 και την ίδια στιγμή παρελαύνουν σε αυτό μια σειρά ιστορίες που αναρωτιέσαι πόση φαντασία έβαλε ο Κόου και τις σκέφτηκε. 

Ρομαντικός, δηκτικός, χειμαρρώδης και δίχως έλεος ο συγγραφέας «μπερδεύει» το φανταστικό με το πραγματικό, το σοβαρό με το χιουμοριστικό σε ιστορίες μπολιασμένες με οικογενειακές κόντρες, πισώπλατα μαχαιρώματα, πάλη με προσωπικούς φόβους και περιπέτειες.

Από τις ιστορίες στα διαλυμένα δημόσια νοσοκομεία της Μεγάλης Βρετανίας, μέχρι τα κατεψυγμένα κοτόπουλα και τη μανία των έτοιμων σνακς οι σελίδες του  βιβλίου  λειτουργούν ως ένα «κατηγορώ» της κοινωνίας. Και όλα αυτά με φόντο την παρακμάζουσα αστική τάξη…

Το τρίπτυχο ύβρις – νέμεσις – τίσις λειτουργεί λυτρωτικά στο βιβλίο, όπου κάθε πράξη συνοδεύεται από μια συνέπεια σε ατομικό, οικογενειακό, αλλά και σε συλλογικό επίπεδο. 

Στο «Τι ωραίο πλιάτσικο!» οι ήρωες είναι άπληστοι και δεν χορταίνουν με τίποτα. «Τυφλωμένος από τις πολλές οθόνες που είχε στήσει ανάμεσα στον εαυτό του και τον υπόλοιπο κόσμο, δεν ήταν πια σε θέση να δει έστω και φευγαλέα, για μια στιγμή, την εικόνα εκείνων με τα λεφτά των οποίων έπαιζε», αναφέρει ένα απόσπασμα αποτυπώνοντας την αδηφαγία, αλλά και τη σήψη της αστικής τάξης της χώρας της Θάτσερ.

(την επιμέλεια των κειμένων ανέλαβε ο Παναγιώτης Σαπουνάς)