«Το κοράκι» του Στήβεν Κινγκ

Οι πανδημίες στη λογοτεχνία - μέρος ι'

Στο ογκώδες  μυθιστόρημα  είναι έκδηλη η  αγωνία για το τέλος του κόσμου, με έναυσμα μια επιδημία που σκοτώνει εκατομμύρια ζωές. Οι λίγοι που επιζούν, χωρίζονται σε δύο «στρατόπεδα», που καθορίζονται από τις μορφές που βλέπουν στα όνειρα τους. Αναλυτικότερα : 

Η πλοκή είναι άκρως «αισιόδοξη»: μία σούπερ-γρίπη εξαπλώνεται αστραπιαία σε όλο τον πλανήτη Γη, σκοτώνοντας το 99,4% του ανθρώπινου πληθυσμού, ενώ από τα ζώα όλα σχεδόν φτάνουν στο σημείο την ολοκληρωτικής εξαφάνισης, πέρα από τις γάτες!  Αλλά μία χούφτα άνθρωποι στην Αμερικανική Ήπειρο επιζούν, καθώς έχουν ανοσία,  και αφού περνούν από το τρομακτικό στάδιο όπου όλα γύρω τους καταρρέουν και πρέπει να θάψουν τις οικογένειές τους, τους φίλους ή ακόμη και τους εχθρούς τους, μετά πρέπει να βρουν και έναν τρόπο να παραμείνουν ζωντανοί κόντρα στα φαντάσματα των σύγχρονων πόλεων. Το θετικό είναι ότι η αποκάλυψη δεν είναι πυρηνική, ώστε να έχουν γίνει όλα μία έρημος˙ η αποκάλυψη του Κινγκ είναι ηλεκτρική, οτιδήποτε δεν λειτουργεί με ρεύμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Το αρνητικό είναι ότι παντού υπάρχουν μαυριδερά, αηδιαστικά πτώματα. Και μποτιλιάρισμα.

Αρχικά, γνωρίζουμε τον κόσμο όπως ήταν πριν την γρίπη. Οι χαρακτήρες που εμφανίζονται  είναι αμέτρητοι ενώ ξεχωρίζουν δύο υπερφυσικές προσωπικότητες: η Μητέρα Άμπαγκεϊλ ( εκπρόσωπος του Καλού) και ο  Ράνταλ  Φλαγκ (εκπρόσωπος του απόλυτου Κακού) γύρω από τους οποίους συγκροτούνται, μετά από την καταστροφική πανδημία,  δύο νέες κοινωνίες, οι καλοί γύρω από την Άμπαγκεϊλ, οι κακοί γύρω από τον Φλαγκ (το κοράκι). Τελικά, έστω με απώλειες σε πολλά επίπεδα, το Καλό επικρατεί, όμως οι άνθρωποι δεν ξεφεύγουν από την νοοτροπία που τους έφτασε ως  εκεί…

Μπορεί κάποιος να  ερμηνεύσει το τεράστιο και έντονα μανιχαϊστικό μυθιστόρημα του Κινγκ μέσα από διάφορες οπτικές γωνίες :  Την πολιτική ( στο μυθιστόρημα κυριαρχούν οι απλοί άνθρωποι και από αυτούς εξαρτάται η επιβίωση του πλανήτη…), την οικολογική ( η φύση ξαναγεννιέται μετά από την καταστροφή του ανθρώπου και του πολιτισμού του…), ή και τη μεταφυσική ( χρησμοί, προφητείες, όνειρα και διαισθήσεις που λειτουργούν σαν θεός «από μηχανής» προωθώντας την υπόθεση…)

(την επιμέλεια των κειμένων ανέλαβε ο Παναγιώτης Σαπουνάς)