Καλλιτεχνιστής

Δυστοπία ή ουτοπία; Το ότι οι σοβιετικοί συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας ήταν αισιόδοξοι για το μέλλον και τα τεχνολογικά του επιτεύγματα, αυτό έγινε σαφές. Το θέμα είναι να γίνει και μια σύντομη σύγκριση με τα έργα της Δύσης της ίδιας περιόδου αλλά και αργότερα. Πολύ σύντομα -καθώς μια συνολική αποτίμηση της επιστημονικής φαντασίας σε Ευρώπη και ΗΠΑ δεν είναι δυνατόν να γίνει στο ίδιο κείμενο- αυτό που διέπει συχνά τα δυτικά έργα επιστημονικής φαντασίας είναι οι δυστοπίες. Το φόντο των εξελίξεων στα έργα αυτά είναι ένας κόσμος που κυριαρχούν σατανικοί αυτοκράτορες ή καθεστώτα απόλυτου ελέγχου των λαών, όπου χρειάζεται πόλεμος μέχρι να νικήσουν οι καλοί. Και σε αντίθεση με το σοβιετικό διήγημα που δε χρειαζόταν απαραίτητα βία, πιστολίδι, πανάκριβα σκηνικά (σε επίπεδο ταινιών) και διαστημικές μάχες, η εμπορική επιστημονική φαντασία της Δύσης δε θα άντεχε χωρίς αυτά (με λαμπρές εξαιρέσεις, βέβαια). Βέβαια ενώ αρκετές φορές αυτά γράφονταν ως κριτική στη σοβιετική εξουσία που θεωρ

Από το φουτουρισμό στην επιστημονική φαντασία... Οι αρχές του 20ού αιώνα με τις επιστημονικές ανακαλύψεις αλλά και εφευρέσεις όπως ο ηλεκτρισμός, το αυτοκίνητο, ο κινηματογράφος κλπ έδωσε μια σπουδαία ώθηση στη φαντασία συγγραφέων και ποιητών στον κόσμο αλλά και στη Ρωσία που ενέταξαν αυτά τα “θαύματα” στα έργα τους. Κοιτώντας στο μέλλον, αποθέωσαν τις φυσικές επιστήμες και χρησιμοποίησαν τη γεωμετρική αισθητική, ήρθαν σε ρήξη με το συμβολισμό, το ρομαντισμό και γενικά τη λατρεία προς τα μυστήρια, το μυστικισμό αλλά και την αποθέωση της φύσης ως άλλης θεότητας. Στοιχεία αυτού του ρεύματος αργότερα εντάχθηκαν στην επιστημονική φαντασία τόσο στην ΕΣΣΔ αλλά και παγκόσμια, όπως είναι οι τεχνολογίες και η “έκρηξη” της φυσικής και των νέων ανακαλύψεων του κλάδου της. Ο Β. Μαγιακόφσκι αποτέλεσε χαρακτηριστική φιγούρα του προσοβιετικού φουτουρισμού, αποθεώνοντας το μέλλον, που όπως φάνηκε, διαγράφτηκε ευοίωνο. Με την Οκτωβριανή Επανάσταση, το μεγαλύτερο μέρος των καλλιτεχνών τάχθηκε με τη