Καλλιτεχνιστής

Στις 9/9 έφυγε από τη ζωή ο ελβετοαμερικανός φωτογράφος Ρόμπερτ Φρανκ, ο φωτογράφος που το 1990 δώρισε το μεγαλύτερο μέρος των φωτογραφιών του στην Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσινγκτον για να μην καταστεί βορά για τα κοράκια του καλλιτεχνικού εμπορίου όταν αυτός θα πέθαινε. Γεννημένος στην Ελβετία από μεσοαστική οικογένεια, βρέθηκε στις ΗΠΑ, όπου και ασχολήθηκε με τη φωτογραφία. Στα μέσα της δεκαετίας του 1950, ταξίδεψε με ένα φθηνό αυτοκίνητο σε 48 πολιτείες των ΗΠΑ για να καταγράψει με την κάμερά του αυτό που θα έβλεπε. Το παράγωγο αυτού του ταξιδιού, ή μάλλον ένα μικρό μέρος του με 83 φωτογραφίες, κυκλοφόρησε σε ένα λεύκωμα το 1958 με τίτλο “Οι Αμερικανοί” . Τα κείμενα της γαλλικής έκδοσης δεν τον ικανοποίησαν καθώς δεν αποτύπωσαν αυτό που οραματιζόταν κάνοντας το έργο, επομένως το 1959 η ίδια συλλογή κυκλοφόρησε και στις ΗΠΑ, χωρίς καθόλου κείμενο, παρά μόνο την εισαγωγή του φίλου του, Τζακ Κέρουακ, σημαντικού εκπροσώπου της Μπιτ γενιάς λογοτεχνών. Για το έργο: Ο Φρανκ είχε

Ο καπιταλισμός-ιμπεριαλισμός είναι ένα σύστημα ασύμβατο όχι απλώς με την ανθρώπινη ζωή, αλλά γενικότερα με τη ζωή πάνω στον πλανήτη. Η μανία του για κέρδος (που ισούται με την επιβίωσή του) φτάνει να καταστρέφει σε μαζική κλίμακα τη φύση και τους ανθρώπους που ζουν σε αυτή, αλλά και σε πόλεις/χωριά. Αυτή η πτυχή του συστήματος φαίνεται πως το τελευταίο διάστημα βρίσκεται συνεχώς στην επικαιρότητα, είτε από την καταστροφή του Αμαζονίου είτε και από την προπαγάνδα που το ίδιο προωθεί, για λόγους που θα εξετάσουμε, όπως για παράδειγμα με τη γνωστή σειρά Τσερνόμπιλ και τη συζήτηση που άνοιξε σχετικά με τον πυρηνικό κίνδυνο. Τα οικολογικά κινήματα είναι πιθανόν τα κινήματα που συγκινούν σε κάθε περίοδο ένα υπαρκτό μίνιμουμ ανθρώπων που νοιάζονται και ανησυχούν για το αν ο πλανήτης θα επιβιώσει από την οικολογική καταστροφή. Ωστόσο, είναι πολύ συχνό φαινόμενο να κηδεμονεύονται από ΜΚΟ αμφιβόλλων(;) χρηματοδοτήσεων και συμφερόντων, να θεωρούν υπαίτιους τους καθημερινούς ανθρώπους για τ