Καλλιτεχνιστής

Είναι δεδομένο ότι ένα έργο φεύγοντας από τα χέρια του καλλιτέχνη, ανήκει πλέον σε όλο το λαό. Άλλωστε με το Θάνο Μικρούτσικο, ο οποίος πρόσφατα μας άφησε, στις 28/12, εκτός από πληθώρα υπέροχων μελωδιών, μάθαμε ή εμπεδώσαμε σπουδαίους ποιητές και στιχουργούς, όπως ο Ναζίμ Χικμέτ, ο Γιάννης Ρίτσος, ο Νίκος Καββαδίας, ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι, ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, ο Άλκης Αλκαίος, ο Μάνος Ελευθερίου. Όμως αυτό που δεν είναι δεδομένο, αλλά οφείλει να γίνει, είναι πως μια συγκεκριμένη καλλιτεχνική πορεία ενός ανθρώπου δε μπορεί να αναιρέσει την πολιτική του πορεία. Αντιθέτως, οφείλουν να ενεργούν συμπληρωματικά στην κριτική που ασκείται τόσο στο έργο όσο και στον καλλιτέχνη και τη σχέση του με αυτό. Με τα παραπάνω κατά νου, έχει μεγάλη σημασία να δει κανείς την πολιτική πορεία του Θάνου Μικρούτσικου. Ο οποίος από την ΕΔΑ κινήθηκε προς το ΕΚΚΕ στο τέλος της χούντας και τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, κάτι που ο ίδιος αμφισβήτησε ή μικροποίησε. Από εκεί στο ΚΚΕ και έπειτα στο ΠΑΣΟΚ κα

[Λόγος του Μάο Τσετούνγκ στη συνάντηση Μνήμης της Πρώτης Επετείου Θανάτου του Λου Σιουν] Σύντροφοι, [...] Σήμερα τιμούμε τη μνήμη του Λου Σιουν. Πρέπει πρώτα απ'όλα να καταλάβουμε τον ίδιο και τη θέση του στην ιστορία της επανάστασης. Τον τιμούμε όχι μόνο επειδή ήταν επιφανής συγγραφέας, αλλά επίσης κι επειδή στην πρώτη θέση της εθνικής χειραφέτησης, αφοσίωσε όλη του τη δύναμη στην επαναστατική πάλη. (Τον τιμούμε όχι μόνο επειδή έγραφε καλά, όντας μια σπουδαία λογοτεχνική φιγούρα, αλλά κι επειδή ήταν ένας πρωτοπόρος για την εθνική απελευθέρωση και έδωσε τεράστια βοήθεια στην επανάσταση.) Παρόλο που δεν ανήκε στην οργάνωση του Κομμουνιστικού Κόμματος, η σκέψη του, η δράση του και η γραφή του ήταν μαρξικοποιημένες. Έδειχνε ολοένα και περισσότερη νεανική ενέργεια καθώς η ζωή του τραβούσε στο τέλος της. Πάλεψε με συνέπεια και ασταμάτητα ενάντια στις φεουδαρχικές δυνάμεις και τον ιμπεριαλισμό. Υπό άθλιες συνθήκες πίεσης και εκδίωξης από τον εχθρό, πολέμησε (υπέφερε) και διαδήλωσε