Μουσική στα χρόνια της κατοχής
Πλήθος καλλιτεχνών της εγχώριας λαϊκής σκηνής κανόνισαν να παραβρεθούν σε φεστιβάλ–αφιέρωμα στην ελληνική μουσική που θα πραγματοποιούνταν στο Ισραήλ. Μετά τις αντιδράσεις, οι περισσότεροι από αυτούς ακύρωσαν, ωστόσο η Γλυκερία, ακλόνητη στη θέση της, εξακολουθεί να υποστηρίζει την επιλογή της. Δεν είναι πολιτικός, επικαλείται, αλλά τραγουδίστρια, κι άρα θα παίξει όπου την καλούν. Άντε και… στο Άουσβιτς στην επόμενη περιοδεία της. Φυσικά υπήρξαν αντιδράσεις, όπως ακυρώσεις πλήθους συναυλιών της, ανάμεσά τους και η οργανωμένη από το ΚΚΕ για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη. Βέβαια, θα έλεγε κανένας ψιλιασμένος, τώρα θυμήθηκαν όλοι οι επικριτές ότι στο Ισραήλ (ήτοι κατεχόμενη Παλαιστίνη) συμβαίνουν όσα συμβαίνουν; Τόσοι και τόσοι καλλιτέχνες του ελληνικού λαϊκού —κι όχι μόνο— ρεπερτορίου έχουν παίξει ανά τα χρόνια στο Ισραήλ. Τότε δεν ήταν συστηματική η γενοκτονία; Τότε δεν είχαμε κατοχή γης; Εκτοπίσεις Παλαιστίνιων από τη γη, που στο κάτω-κάτω τους ανήκει; Όμως, ειλικρινά...